De heer van Engelshoven

“Dat ik prostaatkanker had, is eigenlijk per toeval ontdekt. Ik moest naar het ziekenhuis omdat uit het bevolkingsonderzoek darmkanker een indicatie was gekomen dat ik in aanmerking kwam voor vervolgonderzoek. Prompt de nacht voordat ik naar de Maag-darm-lever afdeling in Laurentius moest, kon ik niet plassen. Bij het ziekenhuis aangekomen werd ik verwezen naar de poli urologie, omdat het dikke darmonderzoek niet in zijn geheel kon plaatsvinden met zo’n volle blaas. Bij de poli urologie is toen met een katheter mijn blaas geleegd en vanuit daar is het balletje aan het rollen gegaan. Ik kreeg na het bloedonderzoek, waaruit een hoge PSA-waarde kwam, nog de benodigde onderzoeken, waaronder een MRI en een bioptie, waarmee werd vastgesteld dat ik prostaatkanker had. Dat was natuurlijk schrikken, zeker ook omdat ik ook al in het dikkedarm traject zat. Voor de prostaatkanker kreeg ik nog een PET-CT scan om te kijken of er geen uitzaaiingen waren. Het was een hele opluchting om te horen dat dat niet zo was. Ik kon kiezen uit bestraling of een operatie, waarbij het wel nodig was om de gehele prostaat te verwijderen. Ik vond de keuze voor een operatie het best voelen. Mijn vrouw en ik wisten dat eigenlijk al heel snel zeker. De arts heeft ons goed begeleid in de keuze en sowieso bij elk contact altijd alles goed uitgelegd. Tegen de operatie heb ik niet direct opgezien. Natuurlijk had ik liever mijn hele behandeling in één ziekenhuis gehad, maar dat ik naar Heerlen moest vond ik geen punt.

De operatie zelf is feilloos gelukt. Erna had ik wel last van incontinentie. Dat heb ik nog steeds, maar het gaat al langzaam beter.” Mevrouw Palmen, echtgenoot van de heer Engelshoven:“ Ik vind het belangrijk dat ik mijn man bij alles kan steunen. Hij is al eens voor mij ‘coach’ geweest toen ik ziek was, nu was ik dat voor hem. Ook is het in het behandeltraject fi jn als je alle informatie met z’n tweeën hoort en samen kan nadenken over de juiste beslissingen. Het moment dat we te horen kregen of hij wel of niet uitzaaiingen had, vond ik heel spannend. Gelukkig hebben we het traject nu achter de rug en zijn zijn controles en bloedwaardes weer goed.”